Transitie Dromer

De overheid is gewend om systemen in te richten. Met die systemen krijgt de burger dan zo goed en eerlijk mogelijk waar hij of zij recht op heeft. De onzekerheden moeten zo veel mogelijk worden uitgebannen. Het systeem van de Awbz (Algemene wet bijzondere ziektekosten) is groot geworden door alle onzekerheden te pareren met veel controlemechanismen en de schijn van uniformiteit over heel Nederland. In de praktijk blijkt het controlemechanisme duur, mensen en organisaties verkeerd te prikkelen en alle creativiteit bij betrokkenen dood te slaan. En hoezeer het ook is geprobeerd, in de praktijk worden de indicaties (‘onafhankelijke toets op de benodigde zorg’) heel verschillend te worden afgegeven. In Friesland kijken indicatieadviseurs heel anders naar een zorgvrager dan in Gelderland. Die verschillen zijn niet te verklaren uit de samenstelling van de bevolking.

Is er een manier om als gemeente aan te sluiten bij de logica van de burger? Een burger die wil vertrouwen op de zorgaanbieder en de zorgverlener/ ondersteuner die bij hem/ haar thuis komt. Een burger die niet voor zijn vragen langs allerlei loketten wil gaan. Een burger die soms een wijkbewoner is, maar vaak ook een familielid met banden buiten zijn eigen gemeente of onderdeel van een vriendenkring die haar in meerdere delen van het land brengt.
TransitieDOEN droomt met u mee. Ik lever u de volgende diensten:

o Ontwikkeling van een nieuwe aanpak van hulp en ondersteuning
o Projectleiderschap van innovatieve pilots
o Inrichten van de toegangsbewaking via een responsief ontwerp1
o Inspiratiesessies waarin we denken vanuit de ondersteuningsvraag en alle oude begrippen en kaders uit de Awbz en Wmo loslaten

Veranderen vraagt lef, durf en daadkracht; maar zeker ook denkkracht.

Veranderen is uiteindelijk een kwestie van gewoon doen. De ‘stip op de horizon’ is naar mijn mening noodzakelijk om de richting van het doen te bepalen.

Een langdurig zieke medewerker? Een klus die niemand er bij kan hebben? Politieke druk om snel met iets te komen? Of gewoon behoefte aan een frisse blik van buiten?

Is er een manier om als gemeente aan te sluiten bij de logica van de burger? Een burger die wil vertrouwen op de zorgaanbieder en de zorgverlener/ ondersteuner die bij hem/ haar thuis komt.

Waar gaan dingen mis? Wat kan beter?
TransitieDOEN maakt een analyse en geeft daar gelijk een oplossing bij.

De kennis over de nieuwe taken voor gemeenten is nog niet overal helemaal bekend. Via mijn netwerk beschik ik over veel informatie. Deze informatie draag ik graag over, afgestemd op de doelgroep.

Aan de keukentafel van TransitieDOEN staan zes stoelen. Waar in de voorbereiding van 2015 sprake was van de 3 D’s (de decentralisatie van Wmo, Jeugdwet en Participatiewet) kent TransitieDOEN 6 D’s. U kunt zelf uw eigen combinatie samenstellen. Detacheren, Duiden, Doen, Dromen, Doorlichten en Doceren.